Łączony bilet wstępu Trasa Pamięci (Ulica Pomorska, Apteka pod Orłem, Fabryka Schindlera):
bilet normalny: 28 zł
bilet ulgowy: 20 zł
bilet rodzinny: 60 zł
bilet grupowy: 22 zł
bilet grupowy szkolny: 18 zł
Bilet ważny przez 7 dni od daty zakupu.

Ulica Pomorska
Ulica Pomorska
„Pomorska”, przez wiele lat po zakończeniu okupacji niemieckiej Krakowa, była powszechnie zrozumiałym skrótem, symbolem nazistowskich zbrodni, jednoznacznie kojarzonym z miejscem, z którego naziści kierowali systemem terroru zwróconym przeciwko społeczności Krakowa. „Pomorska” to jednak nie tylko dawna siedziba gestapo, a właściwie siedziba Urzędu Komendanta Służby Bezpieczeństwa i Policji Bezpieczeństwa Dystryktu Kraków Generalnego Gubernatorstwa w latach 1939–1945, ale przede wszystkim miejsce, gdzie zachował się jedyny w swoim rodzaju autentyczny dokument, „Krzyk uwieczniony”. W kilku niewielkich piwnicach, dostępnych po wejściu na podwórko Domu Śląskiego przy ul. Pomorskiej 2, zachowały się uwiecznione na ścianach aresztu gestapo napisy z lat 1939–1945, pozostawione przez zatrzymane i tu przesłuchiwane osoby. Zadaniem nowej wystawy Krakowianie wobec terroru 1939–1945–1956 jest komentowanie zasadniczego przekazu tego miejsca, „Krzyku uwiecznionego” zachowanego w dawnych celach, historii Domu Śląskiego, jako siedziby gestapo. Wystawa pomyślana jest jako rodzaj istotnego uzupełnienia przekazu ekspozycji w Fabcyce Emalia Oskara Schindlera, zbudowanego wokół mitu Oskara Schindlera. Na Pomorskiej zwiedzający ma możliwość nawiązania „intymnego” kontaktu z ciągle bliską nam historią, która ciągle pozostaje żywa i ma szanse pozostać żywa dla kolejnych pokoleń.
Apteka pod Orłem
Apteka pod Orłem
Drugi punkt na Trasie Pamięci to muzeum Apteka pod Orłem z wystawą Apteka w getcie krakowskim poświęconą zagładzie krakowskich Żydów. Mieści się na terenie dawnego getta utworzonego przez Niemców w marcu 1941 r. w Podgórzu. Muzeum działa w dawnej aptece Pod Orłem, prowadzonej przez Tadeusza Pankiewicza przed wojną, podczas jej trwania i przez krótki okres powojenny. Apteka Pankiewicza, przy ówczesnym placu Zgody, była jedyną apteką funkcjonującą w obrębie getta, a jej właściciel jedynym Polakiem mającym prawo do stałego w nim przebywania. Apteka stała się miejscem spotkań żydowskich intelektualistów, naukowców i artystów przebywających w getcie. W czasie krwawych akcji wysiedleńczych na placu Zgody w 1942 r. personel apteki bezpłatnie wydawał rannym opatrunki i lekarstwa. Apteczne zakamarki wykorzystywane były jako schowki, ratujące przed deportacją do obozów zagłady. Pankiewicz i jego asystentki: Irena Droździkowska, Aurelia Danek i Helena Krywaniuk byli łącznikami pomiędzy Żydami w getcie i poza nim, przekazując informacje i szmuglowaną żywność.
Fabryka Schindlera